Wondering Nomads

|| Nederlandse versie onderaan ||

Most people have a good nature, also in the Netherlands. But I am still closing off 2020 with a feeling that there is a lot of finger pointing and complaining towards other people everywhere. Many tweets about those stupid churches still holding their sacred services, those egoistic students ignoring the rules, ‘wappies’ being crazy ignorants, the government taking bad measures and spreading dis-information, those self-centered people who are not wearing a face mask, those dreamy hippies who are still hugging everyone, that you really shouldn’t go to the office anymore, that the vaccines are approved way too quickly and not getting vaccinated is very selfish. And so forth…

We are excelling in one of our biggest Dutch talents: criticizing. The news is filled with it, social media are filled with it, the conversations I have with neighbors, family and friends are filled with it… I’m filled with it myself. And that frustrates me. Is there another way?

I noticed for myself that I almost fell into the same pitfall; to criticize all the criticism. A better question to ask is what change I would like to see myself. What I want to see is more solidarity, more love for one another. Looking to the actual human being, instead of only his deeds. Enthusiasm for what we do together and focus on how we actually can support each other.

And that’s actually happening a lot already, much more than I recognise on a daily basis. One channel in which I am experiencing this now is Serious Request (a multimedia fundraising event hosted by a Dutch radio station). I think this is what we really need in the Netherlands; a place where we don’t have the umpteenth discussion about measures and policies, but where we have attention for the beautiful things already happening between people. Where we, independently from our opinions, advocate for people who need help. I think we all need help and are yearning for connection and intimacy with the people around us. Where we can be together with everyone and for everyone, in action to keep the good things. I feel that this is what I really need, and I hope you will join me!

Listen and watch together, talk about it and donate to the common cause through the Red Cross. I think it would be great if we can all stand together and continue to keep an eye on each other as human beings. Let’s spread sparks of hope this Christmas and put each other in the light. So we can look into the New Year with a different perspective.

Support this message through this page:

Een ander perspectief

|| Dutch version ||

De meeste mensen deugen, ook in Nederland. En toch sluit ik 2020 af met een gevoel dat er vooral veel gewezen wordt naar- en geklaagd wordt over- andere mensen in Nederland. Legio tweets over die asociale kerken die nog diensten hebben, die egoistische studenten die regels aan hun laars lappen, wappies die helemaal gek zijn, de overheid die slechte maatregelen neemt en desinformatie verspreid, die aso’s die geen mondkapje dragen, die zweverige hippies die nog steeds mensen knuffelen, dat je het niet kunt maken nog op kantoor te werken, de vaccins veel te snel worden goedgekeurd en je niet laten vaccineren zelfzuchtig is. En ga zo maar door…

We excelleren in één van onze grootste Nederlandse talenten: bekritiseren. Het nieuws zit er vol mee, sociale media zitten er vol mee, de gesprekken met m’n buren, familie en vrienden zitten er vol mee… Ik zelf zit er vol mee. En dat frustreert me. Kan dit niet anders? 

Ik merk bij mezelf om in dezelfde valkuil te stappen, en het bekritiseren te gaan bekritiseren. Maar een betere vraag om dan te stellen is welke verandering ik zelf graag zou willen zien. Wat ik graag wil zien is meer saamhorigheid, meer liefde onderling, meer oog voor de mens in plaats van alleen voor zijn daden. Enthousiasme voor wat we voor elkaar doen en focus op hoe we elkaar wel kunnen ondersteunen.

En dat gebeurd eigenlijk al best veel, veel meer dan ik dagelijks door heb. Een kanaal waardoor ik dit nu veel ervaar is Serious Request. Ik denk dat wij als Nederland dit echt nodig hebben. Een plek waar we niet de zoveelste discussie aangaan over maatregelen en beleid, maar een plek waar we aandacht hebben voor de mooie dingen die er al gebeuren tussen mensen onderling. Waar we onafhankelijk van onze meningen opkomen voor de mensen die hulp nodig hebben. En ik denk dat we allemaal hulp nodig hebben en hunkeren naar verbinding en intimiteit met de mensen om ons heen. Waar we samen met iedereen kunnen zijn en vóór iedereen, in actie om het goede te behouden. Ik merk dat ik dat heel erg nodig heb, en ik hoop dat jullie met mij mee willen doen!

Luister en kijk mee, praat erover met elkaar, doneer samen aan het gezamenlijke doel door middel van het Rode Kruis. Ik zou het heel gaaf vinden als we met z’n allen ervoor kunnen staan om het samen te gaan doen en elkaar als mens in het oog zullen blijven houden. Laten we juist met deze kerst, vonkjes van hoop verspreiden en elkaar in het licht zetten. Zodat we het nieuwe jaar in kunnen kijken met een ander perspectief.

Zet deze boodschap ook kracht bij via deze pagina: